آمار
وب سایت:
از رسوم چند سال اخیر سینمای ایران یکی هم حدس و گمان‌ها و یادداشت‌ها و تحلیل‌های کوتاهی‌ست که رسانه‌ها پیش از آغاز رسمی جشنواره فجر در مورد فیلمهای حاضر در جشنواره منتشر می‌کنند و هم باعث گرم شدن تنور جشنواره می‌شوند و هم کاربران و خوانندگان‌شان را در دیدن یا ندیدن فیلم‌ها راهنمایی می‌کنند. این هم لیستی‌ست از فیلمهای مهم جشنواره سی‌ام فیلم فجر. جشنواره‌ای که از پنج‌شنبه رسماً آغاز به کار کرد. بدیهی‌ست که این لیست شامل تعداد زیادی از فیلمهای حاضر نیست و احتمالا در جشنواره با پدیده‌ای مواجه شویم که جایش در لیست‌های پیشنهادی قبل جشنواره خالی باشد، ولی این فیلم‌ها به احتمال فراوان فیلمهای مهم و جنجالی و پربحث و جدل جشنواره امسالند.
سری اول این گزارش را در روزهای قبل با عنوان «از قلاده‌های طلا تا پل چوبی! همه نماینده دارند» در رجانیوز دیدید و با 12 فیلم مهم جشنواره‌ی امسال به‌زعم خبرنگاران رجانیوز آشنا شده‌اید. این بخش دوم و در واقع 13 فیلم دیگر مطرح جشنواره‌ی امسال است.
بی خود و بی جهت:
تهیه‌کننده، نویسنده و کارگردان: عبدالرضا کاهانی/ بازیگران: رضا عطاران، نگار جواهریان، پانته‌آ بهرام، احمد مهرانفر
«محسن خانه‌اش را به دوستش فرهاد اجازه داده است؛ حالا در روز اسباب‌کشی و در حالی که محسن و همسرش مژگان اثاث خود را جمع کرده‌اند و الهه و فرهاد با کلی اثاثیه منتظر تخلیه‌ی خانه هستند، مشکلاتی پیش می‌آید که مانع اسباب کشی می‌شود. آن هم در شرایطی که قرار است امروز عقد الهه و فرهاد هم در این خانه برگزار شود...»
این اولین فیلم real time سینمای ایران است. یعنی طول مدت فیلم با زمان وقوع ماجراها دقیقاً برابر است. در کنار این موضوع که می‌تواند هر بیننده‌ای را کنجکاو کند، بحث های همیشگی فیلمهای کاهانی هم در این فیلم پررنگ‌تر از همیشه است. کاهانی قبلاً نشان داده است که به مسئله‌ی جدال بر سر پول، کمدی تلخ اجتماعی و فضای ابسورد علاقه‌ی زیادی دارد و نام این فیلم آخر و خلاصه داستان آن هم ظاهراً این گرایش‌ها را تأیید می‌کند؛ گرایش‌هايی که همیشه با واکنش مسئولان ممیزی سینمای ایران روبرو بوده است.
این بار هم مثل فیلمهای قبلی کاهانی، فرآیند ورود فیلم به جشنواره، ماجرای جالبی داشته است؛ چرا که به فیلم اصلاحاتی خورده بود که کارگردان حاضر به اعمال آنها نبود و البته بالاخره هم حرف کاهانی به کرسی نشست و فیلم بدون تغییر در جشنواره به نمایش درخواهد آمد. ظاهراً صوتی در فیلم وجود دارد که اداره‌ی نظارت اصرار بر حذف آن داشته است. شنیده می‌شود این صوت نقش محوری درنتیجه گیری و محتوای کار دارد. ضمناً بازی نگار جواهریان در نقش یک زن چادری و رضا عطاران در نقش همسرش، چشم‌گير است.
بیداری:
کارگردان: فرزاد موتمن- فیلمنامه: کریم هاتفی‌نیا، سعید حاجی‌میری- تهیه کننده: سعید حاجی‌میری/ بازیگران: شقایق فراهانی، نیکی کریمی، حامد بهداد، مهدی احمدی
«زهرا از زمانی که برای آخرین بار دختر شش ساله‌اش را دیده، حافظه‌اش را از دست داده و اکنون بعد از 24 سال که حافظه‌اش را باز یافته، قصد دارد دختر گم‌شده‌اش را پیدا کند...»
بیداری از آن دسته فیلم‌هایی است که سال 87 به مناسبت سی‌امین سالگرد انقلاب ساخته شد؛ اما اختلاف بین تهیه کننده و کارگردان موجب شد تا مراحل ساخت فیلم متوقف شود. تا اینکه امسال تهیه کننده بدون حضور کارگردان، فیلم را با تدوینی جدید و با استفاده از جلوه‌های ویژه راهی جشنواره كرد. ظاهراً مشکل بین مؤتمن و حاجی‌میری بر سر محتوای فیلم بوده است و اینکه حاجی‌میری نوع نگاه مؤتمن به موضوع انقلاب اسلامی را نپسندیده و آن را حساسیت‌زا دانسته بود. با این حال، احتمال اینکه ماجرای اعتراض‌ها به فیلم "فرزند صبح" برای فیلم "بیداری" هم تکرار شود، زیاد است. به ویژه آنکه مؤتمن مانند افخمی از الان تلویحاً اعلام کرده است که این فیلم، فیلم او نیست.
تهران 1500:
کارگردان: بهرام عظیمی- فیلمنامه: امیر مسعود علمداری، بهرام عظیمی – تهیه‌کننده: شرکت نسل اندیشه، محمد و عبدالحسین ابوالحسنی/ بازیگران صدا: هدیه تهرانی، بهرام رادان، گوهر خیراندیش، محمدرضا شریفی‌نیا، مهران مدیری، حبیب رضایی
«حوالی سال 1500، پیشرفت‌های پزشکی به حدی رسیده است که انسان‌ها می‌توانند تا 160 سال عمر کنند. اکبر آقا حالا نزدیک به 160 سال دارد و در آستانه‌ی مرگ است. او از نوه‌اش نازی می‌خواهد تا درس خواندن در کره‌ی ماه را ول کرده، برای کار مهمی راهی تهران شود...»
اولین نکته‌ی جالب کار، این است که ساخت این انیمیشن خبرساز چهار سال به طول انجامیده است. بهرام عظیمی که با ساخت سری اول انیمیشن‌های راهنمایی و رانندگی توانست فصل جدیدی را در تاریخ انیمیشن ایران رقم بزند، این بار سراغ ساخت یک انیمیشن بلند با مضمون کمدی رفته است که شنیده می‌شود کیفیت بالایی دارد. ضمن اینکه طراحی چهره و حالات کاراکترهای انیمیشن بر اساس چهره و ویژگی‌های بازیگران مشهور و نیز صداپیشگی آنان کنجکاوی بیشتری برای تماشای این کار جذاب ایجاد کرده است. به عبارت دیگر با استفاده از تکنیک‌های مختلف، بازیگران در این انیمیشن نقش خود را بازی کرده‌اند. اشاره به بعضی رخدادها و شخصیت‌های فعلی (در سال 1390) به عنوان بخشی از خاطرات اکبر آقا (در سال 1500)، از نکات جالب کار است. ضمناً این کار بودجه‌ی بسیار بالایی (بیش از یک میلیارد تومان) داشته است.
خوابم می‌آد:
کارگردان: رضا عطاران- نویسنده: احمد رفیع زاده – تهیه کننده: محمدرضا تخت‌کشیان/ بازیگران: اکبر عبدی، رضا عطاران، مریلا زارعی، ویشکا آسایش، خداداد عزیزی
«معلمی ساده‌دل به نام رضا که در برقراری ارتباط با زنان دچار مشکل است، با دختری جنوب شهری آشنا می‌شود که خواهرش با مشکل پیوند کلیه روبروست. همین موضوع موجب می‌شود تا رضا به انجام کارهایی ترغیب شود که باب میلش نیست...»
بزرگترین کنجکاوی‌های کار، مربوط می‌شود به بازیگران فیلم. حضور اکبر عبدی در نقش مادر رضا عطاران (که کاملاً یک نقش جدی‌ست) و بازی خداداد عزیزی در این فیلم موجب شده است تا از همین الآن، بسیاری منتظر دیدن بازی‌های فیلم باشند. البته نقش خود رضا عطاران را در جایگاه کارگردان و بازیگر اصلی فیلم نباید نادیده گرفت؛ به ویژه آنکه او بعد از ایفای نقش در «ورود آقایان ممنوع» و «اسب حیوان نجیبی است» در نزد سینماگران به شدت محبوب‌تر از قبل هم شده است. طرح فیلمنامه‌ی «خوابم می‌آد» متعلق به حمید نعمت‌الله است که ثابت کرده کمدی را می‌شناسد. اما هنوز نمی‌توان خیلی راجع به کار احمد رفیع‌زاده اظهار نظر کرد. به هر حال این کمدی‌ترین فیلم امسال جشنواره است که البته گفته می‌شود پایان تلخی دارد.
سه و نیم:
نویسنده و کارگردان: نقی نعمتی – تهیه کنندگان: محمدرضا شرف الدین، سید امیر سیدزاده/ بازیگران: سمانه وفایی، شوکا کریمی، نگار حسن زاده، مهدی پورموسی
«سه دختر جوان پس از خروج از زندان، تلاش می‌کنند تا به طور غیر قانونی از مرز بگریزند...»
گفته می‌شود این فیلم، کاملاً شایسته‌ی لقب تلخ‌ترین فیلم جشنواره‌ی امسال است و فیلمهای جعفر پناهی را در ذهن تداعی می‌کند. «سه و نیم» اصلاحات زیادی هم داشته و نمایش آن در جشنواره‌های خارجی ممنوع شده است. همین مورد موجب شد تا فیلم موفق به راه‌یابی به بخش اصلی مسابقه‌ی سینمای ایران در جشنواره نشود. فیلمبرداری به شیوه‌ی دوربین روی دست و درهم ریختگی زمانی سکانس‌ها، از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های این کار می‌باشد.
سلام بر فرشتگان:
نویسنده و کارگردان: فرزاد اژدری – تهیه‌کننده: حسن علیمردانی، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی/ بازیگران: علیرضا خمسه، شمسی فضل اللهی، ماه‌چهره خلیلی، کیمیا حسینی
«دختر بچه‌ای به نام کیمیا متوجه می‌شود که روزهای آخر زندگی مادربزرگش فرارسیده است. بنابراین آرزو می‌کند که دیگر هیچ کس نمیرد و اتفاقاً آرزویش برآورده می‌شود...»
سلام بر فرشتگان در ژانر کودک فیلم خوبی‌ست. هم مفاهیم مهمی را مطرح می‌کند و هم اینکه برای کودک فیلم سرگرم کننده‌ای است. جلوه‌های ویژه‌ی قابل قبولی هم دارد. ضمن اینکه فیلم موزیکال هم هست. بازی بازیگر کودک فیلم –که پیش از این در «جدایی نادر از سیمین» هم درخشیده بود- از دیگر نکات مثبت فیلم است. خلاصه کنم: اگر هنوز کودک درون‌تان زنده است، تماشای این فیلم توصیه می‌شود.
زندگی خصوصی آقا و خانم میم:
کارگردان: روح‌الله حجازی - نویسنده: علی طالب‌آبادی – محمدرضا شفیعی/ بازیگران: حمید فرخ‌نژاد، مهتاب کرامتی، ابراهیم حاتمی‌کیا
«آقای میم با پیشنهاد کاری تازه‌ای مواجه شده است. او متناسب با این پیشنهاد تازه، می‌خواهد زندگی خود و همسرش را تغییر دهد. با ورود دکتر گوهریان، زندگی آنها با مشکلاتی روبرو می‌شود...»
این فیلم از آن فیلم‌هایی است که کاملاً می‌توان از آن برداشت‌های مختلفی کرد و از این رو می‌توان آن را خبرساز دانست. عده‌ای می‌گویند كه رویکرد فیلم کاملاً اخلاقی‌ست و عده‌ای آن را غیر اخلاقی می‌دانند. البته به‌زعم نگارنده (که فیلم را در یک اکران خصوصی دیده‌ام) فیلم در نقد بلاتکلیفی گروهی از مردم در برابر مظاهر مدرنیته و فرهنگ غربی است که در آن رویکرد دوگانه‌ی آقای میم (میم به عنوان نماد یک مرد) در برابر رفتارهای زنش نمایش داده می‌شود. بازی فرخ‌نژاد هم جز نکات مثبت فیلم است. اگر «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» از بعد فنی کمی بهتر بود و افتتاحیه‌ی فیلم اینقدر کند نبود، مطمئناً توجهات بیشتری را به خود جلب می‌کرد. با این حال، ارزش یک‌بار دیدن را دارد. چون حرف جدیدی در سینمای ایران می‌زند.
میگرن:
نویسنده و کارگردان: مانلی شجاعی‌فرد - تهیه‌کننده: موسسه گلیان تصویر/ بازیگران: پانته‌آ بهرام، گوهر خیراندیش، سهیلا رضوی، هنگامه قاضیانی، هدایت هاشمی، افشین هاشمی
«سه قصه‌ی مجزا از سه خانواده با محوریت زنان...»
شنیده می‌شود که «میگرن» از جمله فیلم‌هايی‌ست که باید در بخش مسابقه‌ی اصلی حضور داشت؛ اما به خاطر طرح بعضی مضامین به خصوص در مورد زنان و تعداد بالای اصلاحیه‌هایش، شانس حضور در بخش اصلی را از دست داده است. «میگرن» مضمونی اجتماعی دارد و فیلمی زنانه است. بازی‌ها هم گفته می‌شود که بازی‌های خوبی‌ست؛ به ویژه بازی گوهر خیراندیش که نقش ویژه‌ای در کار دارد و به تنهایی به فیلم رنگ و بوی یک کمدی تلخ و ظریف بخشیده است. گرچه نباید از فیلم اول مانلی شجاعی‌فرد خیلی انتظار داشت، اما امیدواریم که او مانند بسیاری از کارگردانان موسوم به نسل جدید سینمای ایران فیلمی تلخ با رگه‌های سیاه‌نمایی نساخته باشد.
محرمانه تهران:
کارگردان: مهدی فیوضی - فیلمنامه: فرهاد طب نوری، مهدی فیوضی - تهیه‌کننده: قاسم جعفری/ بازیگران: علیرضا جلالی تبار، الهام جعفرنژاد، حمیدرضا افشار، سحر قریشی، صالح میرزاآقایی
«شهاب برای یافتن دوست دوران کودکی‌اش فرامرز و کشتن او وارد ایران می‌شود. پس از این موضوع اتفاق‌‌‌‌‌‌‌‌هایی او را تا کشتن همسرش پیش می‌برد. از طرفی مأموران امنیتی کشور او را به جرم جاسوسی دستگیر می‌کنند...»
پیش بینی می‌شود که در هنگام پخش این فیلم در جشنواره اتفاقاتی بیفتد. درست مانند آنچه که در هنگام پخش پایان نامه در برج میلاد اتفاق افتاد. فیلم مضمونی سیاسی دارد و مسائل امنیتی را سوژه قرار داده است. اگرچه با توجه به سابقه‌ی کم فیوضی در عرصه‌ی فیلم‌سازی، نباید به دیدن یک فیلم خیلی قوی امید داشت، اما دیدن کارهای سیاسی همیشه کنجکاوی برانگیز است.
گشت ارشاد:
تهیه‌کننده و کارگردان: سعید سهیلی، فیلمنامه: مهدی علی میرزایی، بازنویسی: سعید سهیلی، مهدی محمدنژاد/ بازیگران: حمید فرخ‌نژاد، پولاد کیمیایی، جمشید هاشم‌پور، ساعد سهیلی، نیوشا ضیغمی
«سه جوان برای حل مشکلات اقتصادی‌شان خود را به عنوان ضابطین قضایی و مامورین گشت ارشاد جازده‌اند و مردم را تلکه می‌کنند...»
فیلم مطابق معمول تمام فیلمهای سعید سهیلی به شدت فیلم ضعیفی است؛ اما به دلیل پرداختن به برخی مسائل و برخی از شوخی‌هایش –که رنگ و بوی سیاسی دارند- می‌تواند جنجالی باشد. دیدن فرخ‌نژاد و پولاد کیمیایی در نقش دو بسیجی از نکات کنجکاوی برانگیز فیلم است.اما بازهم تأکید می‌کنم (چون فیلم را دیده‌ام) که فیلم به شدت ضعیف است و فقط چند شوخی بامزه دارد.
بغض:
نویسنده و کارگردان: رضا درمیشیان – تهیه کننده: غلامرضا موسوی/ بازیگران: باران کوثری، بابک حمیدیان، مهران احمدی
«حکایت یک روز از زندگی دو جوان مهاجر ایرانی در استانبول...»
آخرین فیلم از سری فیلم‌هایی که اصلاحیه‌های زیاد و مضمون ملتهب و تلخی داشته، همین فیلم «بغض» است. فیلمی تلخ با مضمون مهاجرت که تمام زمان آن در کوچه پس کوچه‌های استانبول می‌گذرد. حضور هایده صفی یاری در مقام تدوینگر و تورج اصلانی در مقام فیلمبردار امیدهای زیادی را به فیلم اول درمیشیان معطوف کرده است. ضمناً گفته می‌شود که فیلم پایانی غافل‌گیر کننده دارد.
زندگی خصوصی:
کارگردان: محمدحسین فرحبخش – فیلمنامه: اصغر نعیمی - تهیه‌کننده: عبدالله علیخانی/ بازیگران: فرهاد اصلانی، هانیه توسلی، لعیا زنگنه، آتیلا پسیانی، امیر آقایی
«ابراهیم کیانی یک فعال مطبوعاتی است که افکارش نسبت به سابق تفاوت‌های زیادی پیدا کرده است...»
اولین نکته‌ای که در این فیلم جلب توجه می‌کند، تم سیاسی فیلم و اشاره‌ی آن به زندگی یکی از شخصیت‌های سیاسی منتسب به جریان اصلاح طلب است که افراط و تفریط او در دوره‌های مختلف اصلی‌ترین ویژگی این شخصیت است. شخصیتی مذهبی که اوایل کار به شدت در مورد مسائل منکراتی و حجاب زنان سخت‌گیری می‌کند و حالا این اواخر از رابطه گرفتن با زن دیگری در کنار همسرش هم ابا نمی‌کند. گفته می‌شود فیلم از آنچه که از حسین فرحبخش -تهیه‌کننده‌ی با سابقه‌ی سینمای ایران که به ساخت فیلمهای تجاری شهرت دارد- انتظار می‌رود، بهتر است. بازی فرهاد اصلانی شاید بزرگترین نقطه قوت فیلم باشد.
مطلب مرتبط:
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها : برجسته ترین فیلم‌ها, فیلمهای جشنواره, جشنواره‌ی سی‌ام فیلم فجر, فیلم فجر, ,
توسط : 